Ben pek şiir yazamam, şairliğim hiç yoktur. Yıllar önce üç beş kelam yazmaya çalışmıştım. Hastane koşuşturması içinde bu akşam bir telefondan sonra hüzün beni çarptı. Nedense bu şiir geldi aklıma. Sefil Adam Sefil bir adam Zengin sanıyor kendini Ağır bir duruşu var, Erken kalkıyor her gittiği yerden Zengin kalkışı diyorlar Ellerini çıkarmıyor cebinden Başı hep öne eğik, Bütün şehri dolaşıyor karış karış Düşünceli gözükmek istiyor Saçı başı birbirine karışmış “Hersey cok ama cok zor:” Bir cığlık akıyor üzerinden. Sapsarı olmuş yüzü ve elleri, Dertli mi durmaya çalışıyor ? 1997
-- Günlük / Öyküler / Denemeler --