Jan Devrim

Maviş Yozgat’ta, sıcaktan öte kurak bir yazdı. Hoca mektebinde aralarına yeni katılan muhacir kızın sarı saçları ve mavi gözleri minik yazmasının altından gülümsüyordu. Diğer tüm kara gözlü, kaza yüzlü, kara saçlı çocukların aksine, ışıltılı, aydınlatan, neşe saçan, kocaman mavi gözleri vardı. Minik kızın ismi köye geldiği gibi kondu: Maviş. Maviş’i ilk gördüğünde içine yerleşen sevinç ömrü boyunca peşini bırakmadı. Annesi öldüğünde, hala çocuktu. Maviş evlerine gelip, korkudan sindiği köşede onu bulmuş, ellerini tutmuştu. O korku ile karışık hüzün, suçluluk dolu bir teselliye bırakmıştı yerini. Mavi gözler ile birlikte ağladılar, hiç konuşmadan, sessizce ve içten. Çocuklukları bitene dek hep el ele tutuştular, beraber oynadılar Maviş ile. Onu sevdiğinin –çok sevdiğinin – ve kalbini hızlandıran bir sevdanın içine düşdüğünün henüz farkına varmıştı ki, babası “vatana bir hayrın dokunsun” dedi ve onu Ankara’daki polis akademisine gönderdi. Maviş’i son görüşü, kendisini uğurlamaya ...

bir haftayi askin suredir izinde oldugum surece kullandigim cihaz. normalde sehir disina bilgisayarim olmadan cikmam. acil bir durum cikar genelde bir yarim gun bilgisayar basinda calismak gerekir. ipad ile yolculuk sirasinda sunlari yaptim: seyahat planini cok kolay bir sekilde google maps kullanarak yaptim. hem browserdan otele bakmak hem de haritada yerine yoluna bakmak cok kullanisli.bence ipad uzerinde maps rn basarili uygulama ve elestrinlerin bu uygulamayi denemlerini oneririm. tum tatil boyunca oyun oynadim muzik dinledim. usb kablo ile resimlerimi fotograf makinemden aktardim. usb yok elestrisini kismen hakli bulmakla birlikte esas olarak onemli olmadigini dusunuyorum.camera connection kit ile sd kart okuyabiliyor, hatta klavye baglayabiliyorsunuz. ancak onscreen keyboard cok basarili. klavyem olmasina ragmen kullanma ihtiyaci duymadim. eposta isi bilgiayarim kadar hatta bazen daha kolaydi. bunu konusmaya bile gerek yok. bir iki kez excel ile calismam gerekti. hem nu...

Bir suredir hem içte kalmis, yaralayan bir aski hem de Tutkunun, ozlemin kendini baska birsey uzerinden gostermesinin, yansitmasini anlatmak istiyordum. Bir oyku yazdim. Aslinda bu oykuyu uzun cok daha uzun yazabilirdim. Ama bazen ice isleyen o ozu parlatmak icin kurdugumuz olay orguleri, ozun uzerinin kapatiyor. Oykunun gucu kisa ama vurucu olmasinda. Bir oykunun uzun olmasi icin yeterli sebep olmalidir. Dun Yuzyillik yalnizliktaki tutku ve huzun, kalbin icten ice agrimasina sebep olan o karisik aci ile gezindim. Sonra gunlerdir icimde biriken bu konuya bir perde buldum: arabasina tutku ile bagli bir adam. Sonra o perde-olay'a icimdekini yansittim ve bir oyku oldu. Yazmanin yazdigini hissetmek gibi kotu bir tarafi var. Boyle bir aski tasimasamda icimde bu his insani yazarken sariyor. Yazinca ds bir sure etkisi devam ediyor.