Ahmet Hamdi Tanpınar'ın Mussolini hakkında, henüz daha öldürülmemiş fakat iktidardan indirildilmişken, yazdığı yazıyı okuyorum. İyi bir edebiyatçı, aydının ne kadar açık bir görüşe sahip olabileceğini gösteriyor. Satır başlarını paylaşmak istedim: - Modern diktatörlerin en büyük vasfı hadiseyelerin peşinden gitmeleridir. - Bir Avrupa birliğinin, bir Akdeniz fedarasyonunun sağlam bir uzvu olacak bir İtalya'yı kuracağı yerde eski Roma'yı diriltmek istedi - Bir insan sansar olabilirdi. Fakat dünya tavuk kümesi olmaya razı olamazdı. - Evvela dünyayı hesab ederken aldandı, sonra kendi şahsında, kuvvetlerini hesapta aldandı. - Söz çok defa büyüklüğü öldürür. Çünkü insanı üst üste ve kolay zaferler kazanmaya alıştırır. - Millet ile kitlenin arasında büyük fark vardır. Millet hayatın muvazenesidir. Kitle ise bu muvazenenin bozuluşundar çıkar. - Kendisini bildi bileli mitingte, konferansta, merasim alayında vehminin, kudretinin, kininin, cinnetinin kudurttuğu bir kalabalı...
-- Günlük / Öyküler / Denemeler --