24 Taç Yapraklar Bir çiğ damlası düştüğünde bahar akşamının rüzgarları bir sokağın tozlarını uçurup başka bir dünyanın kapısını aralıyordu hayal kırıklıklarının yorgunluğu kirli elbise torbası gibi kokuyor ümitsizlik içinde aralıksız yürürken bir sokağın başından sonuna volta atarcasına yaşamak denen hapishane içine bir tek yaprak düşü verir baharın kuşları her seferinde tekrar yaşamaya ikna ettiğini anlatırken yaşamın uyum sağlamak ve tekrar ama tekrar ama bir kez daha sevmek ve sevmekten vazgeçmemek olduğunu hatırlatır yorgunluklar ve ümitsizliklerin şarkıları bezediği bir anda belki diyebilir insan aklında geçmiş ve hatta gelecek imkansızlıkların yeni bir hayatın bir tek sayfa olmadığını ama birbirini takip eden sayfalar ve hikayeler ile dolu bir roman olduğunu ve bu romanın her bir yaprağında bambaşka bir güzellik olduğunu hatırlamak gerekir kanın biraz hızlı akmasının ne kadar değerli olduğunu yaşamamanın tutku dolu bir öpücük kadar kısa bir anda gözlerde kısılmıştır kapan...
-- Günlük / Öyküler / Denemeler --