Jan Devrim

Süleyman, kaldırımın üzerindeki ağaca yaslandı, ağacın betonun içinde açılmış ufak toprak parçasından çıkışına hayret etti, arabaların sesleri aklına düşen kopuk düşünceler karıştı, bir köpeğin geçişini gördü, bir adamın telefonla konuşmasını izledi ve ağacın yapraklarının sallanmasını hissetti. Bunların hepsi aynı anda oldu ama en çok betonların içinden ağaca ayırılmış olan o küçük boşluğu düşündü. Ama diğerlerini de düşündü. Başı dönüyordu, kusmak istedi ama sonra o küçük boşluğu kirletmek istemedi, yaslandığı yerden düşecek gibi oldu ama sonra tekrar dengesini buldu. Yavaş ama çok yavaş hareketler ile elini cebine attı, yamuk, ezilmiş bir sigara paketi çıkarttı, sonra pantolonunun ceplerini yokladı, bir ufak şişlik geldi eline, onu çıkarttı iki parmağının arasından, bir kağıt parçasıydı, montunun cebine attı. Tekrar aradı. Bir çakmak buldu. Çakmak ile sigarasını yakmaya çalışırken tekrar dengesi bozuldu. Sonra yaktı. Çakmak tutan elini saldı, diğer eli ile sigarasını sıkı sıkı ...