Acılarla Göçmek Biz acılarımızla göçeriz, siz merak etmeyin. Heybemizin aldığı kadar azık, zayıflamış ve henüz ölmemiş bir bebek ve genlerimize işleyecek bir hasret ile göçeriz. Sizin ülkenizi kılıçlar ile alıp sahibi olduğumuzu söylemeyiz, toprağımızdan bizi koparanın başka kılıçlar olduğunu bildiğimiz için. Sizin evinizde gözümüz yok, aç kaldığımızda biraz ekmeğinizi almış olabiliriz ama tarlanız sizindir. İçimizde hırsızlar, tecavüzcüler de var, sizde olduğu gibi. Canı yanmış hırsız, işkence görmüş tecavüzcü daha acımasız, daha kötü biliyoruz. Ama biliyoruz ki geldiğimiz yerde de hırsızlar vardı, caniler ve tecavüzcüler. Kurtarabildiklerimizi aldık, buraya geldik. Ama merak etmeyin, buranın sahibi değiliz. Biz artık hiç bir yerin sahibi değiliz. Dilimizi aldık yanımıza, vatanın kokusunu taşısın diye. İnancımız kirlendi, çünkü kader en çok bizi terk etti. Kimsemiz yok, kimsesiz geldik. Ümidimizle geldik sanıyorsunuz, hayır. Ümidimiz kalmadı. Canlıların kahrolası yaşa...
-- Günlük / Öyküler / Denemeler --