IV
Mavi Gömlek
Mavi bir gömlek,
her öykümün kahramanı gibi yaşıyorum
içimden geçenlerin uzağında bir tren tarlalar, ovalar arasında gidiyor
uzaklarda bir dağdan soğuk rüzgarlar esiyor o dağın eteklerindeki küçük köyde
televizyon seyreden genç kızın hayallerini de öldürüyor insanın yaşamak o kadar
yorucu ki her adımda bir yeni hedef seçmek gerekiyor ve genelde sadece iki adım
sonrası hayal kurulabiliyor tatlı esintili bir gecede geleceğe dair her biri
gerçek olacakmışçasına mutluluk dilekleri yeni evlenen bir çiftin başını
döndürüyor viski içmek daha önce hiç içmediği için ve bir vızıltı ekliyor
kulaklarına bütün seslerin akıl hastanelerine mahsus bir sessizlik bırakıyor
bütün çılgın mutlulukların altında yıkıcı bir dehşet yalnızlık ve ölüm
korkusunun olduğunu hatırlatır gibi panikliyor takıldığı basamakta ve bir an
için düşeceğini ve başını o mermer zeminlere çarpacağını düşünüyor ama
çarpmıyor kalbi artık bir daha aynı heyecan ile sevemez kimse ve sevmeli bütün
yaşananları kızıl bir akşamın sonbaharı kutsaması gibi.
Yorumlar